1. Nosić nieustannie jej znak – Szkaplerz (w formie płóciennej – przy sobie, a na szyi na łańcuszku –  medalik szkaplerzny) wyraża przynależność do Maryi i życie na co dzień wartościami bliskimi Jej Niepokalanemu Sercu: pokorą i czystością według stanu, zawierzeniem Bożej Opatrzności. Możemy zdjąć szkaplerz do kąpieli, uprawiana sportu, itp.

2. Odmawiać wybraną modlitwę – podczas obrzędu nałożenia Szkaplerza kapłan poleca codziennie odmawiać jedną z maryjnych modlitw (np. „Pod Twoją obronę…”). Trzynastowieczna wizja Szkaplerza ułatwiła wielu osobom odnalezienie drogi do Boga. Ten dar ofiarowany przez Maryję i odpowiedzialnie przyjęty przez człowieka, również na początku XXI wieku, może być pomocą w takim kształtowaniu swojego życia, aby ono zapewniło szczęście wieczne. Szkaplerz karmelitański są to dwa prostokątne płatki sukna wełnianego (zwykle z habitu) koloru brązowego, połączone dwiema tasiemkami. Na jednym płatku ma być wizerunek Matki Bożej Szkaplerznej, a na drugim Najświętszego Serca Pana Jezusa. Nosi się go na szyi tak, aby jedna część spoczywała na piersiach, a druga na plecach. Można nosić Szkaplerz medalikowy, gdzie na jednej stronie jest wizerunek Matki Bożej Szkaplerznej, a na drugiej wizerunek Serca Pana Jezusa. Tej modyfikacji dokonał papież św. Pius X w 1910 r., gdy górnicy włoscy zwrócili się z prośbą o pomoc, ponieważ w trakcie pracy w kopalni szkaplerze ulegały szybkiemu zniszczeniu.

Podstawowe zasady:

1. Pierwszy raz przyjęcie Szkaplerza musi dokonać się w czasie nabożeństwa z rąk kapłana. Nie nakładamy go sami, ale otrzymujemy tak, jak habit zakonny.

2. Najlepiej w chwili przyjęcia Szkaplerza być w stanie łaski uświęcającej, jeśli mam taką możliwość.

3. Szkaplerz trzeba poświęcić według rytu Zakonu karmelitańskiego. Osoba, która przyjęła szkaplerz zostaje wpisania do księgi Bractwa Szkaplerznego, którą w naszym klasztorze prowadzimy od XV wieku.

4. Dla osób chorych, starszych, przebywających w hospicjach, domach opieki społecznej czy więzieniach poświęcony Szkaplerz możemy zabrać ze sobą i nałożyć im sami w atmosferze modlitwy. Jest to bowiem dar Matki dla swych dzieci. Gdy jednak ustanie przeszkoda choroby, osoba powinna udać się do kapłana z prośbą o nałożenie Szkaplerza.

5. Zniszczony Szkaplerz należy spalić – nie wolno go wyrzucać. Potem należy nabyć nowy Szkaplerz i prosić jakiegokolwiek kapłana o poświęcenie go.

6. Od tej pory podejmujemy się szerzyć kult do Matki Bożej Szkaplerznej zachęcając innych do przyjęcia Szkaplerza, stając się Apostołami Szkaplerza.
Sami w miarę możliwości powinniśmy często korzystać ze spowiedzi i Komunii św., szczególnie w święta i uroczystości Maryjne.

2 odpowiedzi

  1. Chciałabym zapytać czy jeśli ja mam swój Szkaplerz Święcony z przed 36-ciu laty w stecz bo Odziedziczyłam w prezencie od siostry mojej babci z Okazji przyjęcia Sakramentu Chrztu Świetego po urodzeniu i nigdy go nie nosiłam ,a dziś nie mogę się doczekać, żeby go założyć to powinnam go na nowo poświęcić u kapłana Czy Mogę sama go poświęcić po przez modlitwę??

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *